Alles voor de laatste keer..
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
30 April 2013 | Suriname, Paramaribo
Gu neti allemaal,
Fawaka? Mijn laatste week SU stond een beetje in het teken van ‘alles voor de laatste keer’. We zijn vooral veel uit (eten) geweest. Dinsdagavond begon met Spice Quest. Een mooi, maar duur restaurant waar we grandioos lekker hebben gegeten! Woensdagavond zijn we naar het Sushirestaurant gegaan. Het was meteen het afscheidsetentje van 2 meiden. En ook hier hebben we weer heerlijk gegeten. Donderdagavond zijn we naar het Casino gegaan. Uiteraard gaat het in Suriname totaal anders dan ik Nederland. Om te beginnen is de entree gratis. De minimale inzet die je moet doen is 10SRD, omgerekend ongeveer €2,50 en hier kan je zeker achter de automaten, een flinke tijd mee spelen. Om 21.00 wordt er eten uitgedeeld en wanneer je achter een speeltafel of automaat zit mag je drinken bestellen. Eten en drinken is trouwens gratis…. Na het Casino zijn we naar Havana geweest om hier onze laatste dansjes te doen. Vrijdagochtend zijn we naar de Nationaal Assembleé geweest. Hier vergadert de overheid. We kregen een rondleiding met de nodige uitleg over hoe de regering van Suriname in elkaar zit, erg interessant, we mochten zelfs foto’s maken. Vrijdagavond zijn we bij Dumpling gaan eten. Hier hebben we een goede bodem gelegd voor het vervolg van de avond: de partybus en touché. De bus was speciaal voor ons afscheid geregeld, omdat we maandag met een groep van 6 zouden vertrekken. Om 23.15 vertrokken we met een groep van 55 mensen voor anderhalf uur op de partybus door de straten van Paramaribo. Fijne muziek, gezellige sfeer, lekkere drankjes, leuke mensen en droog weer, wat een feestje! Maar Suriname zal Suriname niet zijn als je af en toe voor verrassingen komt te staan….Het begon keihard te regenen, en een partybus is open aan de bovenkant… We zijn bij een tankstation gestopt, het zeil werd over de bus gespannen en we konden onze weg weer vervolgen. Het feestje op de bus werd er niet minder door, en om 00.30 kwamen we erg gezellig bij Touché aan, waar het feestje werd voortgezet.
Zaterdag was het wonder boven wonder een redelijk zonnige dag, waar wij dan ook dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Ook deze avond gingen we maar weer uit eten, onder het motto: ‘Genieten van de laatste dagen’. Zondag was het tijd om mijn koffer in te pakken en te beseffen dat de 6 weken nu echt bijna voorbij waren. De ochtend begon regenachtig maar later liet de zon zich nog even zien. ‘s Avonds nog even gezellig naar Leonsberg en Waterkant geweest en toen zat mijn laatste volle dag SU er ook weer op.
Het klinkt nu alsof ik alleen maar uit eten ben geweest en verder niets nuttigs heb gedaan, maar dat is niet waar. Ik heb nog 3 gesprekken gehad in de laatste week. Het begon op de Kangoeroeschool, een Surinaamse Particuliere school. Hier heb ik een gesprek gevoerd met de directrice. Zij kon mij vertellen dat er sowieso 1, misschien 2 vacatures vrijkomen voor volgend schooljaar.. Ook heb ik een gesprek gehad op de Prinses Amaliaschool, een Nederlandse basisschool. Ook hier was het gesprek positief en komt er mogelijk een plaats in de formatie vrij, maar dit is nog onzeker. Het derde gesprek was wederom op de Kangoeroeschool, een vervolggesprek naar aanleiding van het eerste gesprek. Ditmaal over praktische zaken die eventueel geregeld moeten worden wanneer ik op de Kangoeroeschool wil werken. Hierover volgt ongetwijfeld meer.. Maandag was het dan echt zover: Tijd om terug naar NL te gaan. Maar niet voordat ik mijn laatste schaafijs en rambutan had gegeten, dus daar ging ik voor de laatste keer op de fiets. Het links fietsen en goed voorsorteren voor de stoplichten gaat eindelijk, na 6 weken, vanzelf zonder al te veel te hoeven nadenken..De mevrouw van het fruitkraampje vond me zo lief dat ik een dubbele berg voor de prijs van één kreeg..Heel vriendelijk maar dit ging ik nooit op krijgen voordat we naar Zandery zouden vertrekken… Om 13.30 was het dan echt tijd om van al die lieve Fanna’s afscheid te nemen en naar het vliegveld te vertrekken. De autorit duurde superlang doordat het verschrikkelijk druk was in de stad en de wegen buiten de stad onder water gelopen waren. Op Zandery aangekomen bleek dat we vertraging hadden doordat het personeel in de file stond….typisch Surinaams??
Uiteindelijk zijn we met bijna een uur vertraging vertrokken, maar gelukkig werd dit bijna helemaal goed gemaakt.
Op Schiphol was 1x een paspoort laten zien voldoende om naar de bagageband te gaan en ook hierna werden we niet meer gecontroleerd. Inmiddels ben ik weer thuis in Den Oever en langzaam aan de temperatuur aan het wennen. Suriname was wederom een bijzonder mooie ervaring, waar hopelijk nog een vervolg van komt, maar daarover later meer in een laatste verhaal.
Brassa’s vanuit Nederland (dat klinkt gek)!
Fawaka? Mijn laatste week SU stond een beetje in het teken van ‘alles voor de laatste keer’. We zijn vooral veel uit (eten) geweest. Dinsdagavond begon met Spice Quest. Een mooi, maar duur restaurant waar we grandioos lekker hebben gegeten! Woensdagavond zijn we naar het Sushirestaurant gegaan. Het was meteen het afscheidsetentje van 2 meiden. En ook hier hebben we weer heerlijk gegeten. Donderdagavond zijn we naar het Casino gegaan. Uiteraard gaat het in Suriname totaal anders dan ik Nederland. Om te beginnen is de entree gratis. De minimale inzet die je moet doen is 10SRD, omgerekend ongeveer €2,50 en hier kan je zeker achter de automaten, een flinke tijd mee spelen. Om 21.00 wordt er eten uitgedeeld en wanneer je achter een speeltafel of automaat zit mag je drinken bestellen. Eten en drinken is trouwens gratis…. Na het Casino zijn we naar Havana geweest om hier onze laatste dansjes te doen. Vrijdagochtend zijn we naar de Nationaal Assembleé geweest. Hier vergadert de overheid. We kregen een rondleiding met de nodige uitleg over hoe de regering van Suriname in elkaar zit, erg interessant, we mochten zelfs foto’s maken. Vrijdagavond zijn we bij Dumpling gaan eten. Hier hebben we een goede bodem gelegd voor het vervolg van de avond: de partybus en touché. De bus was speciaal voor ons afscheid geregeld, omdat we maandag met een groep van 6 zouden vertrekken. Om 23.15 vertrokken we met een groep van 55 mensen voor anderhalf uur op de partybus door de straten van Paramaribo. Fijne muziek, gezellige sfeer, lekkere drankjes, leuke mensen en droog weer, wat een feestje! Maar Suriname zal Suriname niet zijn als je af en toe voor verrassingen komt te staan….Het begon keihard te regenen, en een partybus is open aan de bovenkant… We zijn bij een tankstation gestopt, het zeil werd over de bus gespannen en we konden onze weg weer vervolgen. Het feestje op de bus werd er niet minder door, en om 00.30 kwamen we erg gezellig bij Touché aan, waar het feestje werd voortgezet.
Zaterdag was het wonder boven wonder een redelijk zonnige dag, waar wij dan ook dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Ook deze avond gingen we maar weer uit eten, onder het motto: ‘Genieten van de laatste dagen’. Zondag was het tijd om mijn koffer in te pakken en te beseffen dat de 6 weken nu echt bijna voorbij waren. De ochtend begon regenachtig maar later liet de zon zich nog even zien. ‘s Avonds nog even gezellig naar Leonsberg en Waterkant geweest en toen zat mijn laatste volle dag SU er ook weer op.
Het klinkt nu alsof ik alleen maar uit eten ben geweest en verder niets nuttigs heb gedaan, maar dat is niet waar. Ik heb nog 3 gesprekken gehad in de laatste week. Het begon op de Kangoeroeschool, een Surinaamse Particuliere school. Hier heb ik een gesprek gevoerd met de directrice. Zij kon mij vertellen dat er sowieso 1, misschien 2 vacatures vrijkomen voor volgend schooljaar.. Ook heb ik een gesprek gehad op de Prinses Amaliaschool, een Nederlandse basisschool. Ook hier was het gesprek positief en komt er mogelijk een plaats in de formatie vrij, maar dit is nog onzeker. Het derde gesprek was wederom op de Kangoeroeschool, een vervolggesprek naar aanleiding van het eerste gesprek. Ditmaal over praktische zaken die eventueel geregeld moeten worden wanneer ik op de Kangoeroeschool wil werken. Hierover volgt ongetwijfeld meer.. Maandag was het dan echt zover: Tijd om terug naar NL te gaan. Maar niet voordat ik mijn laatste schaafijs en rambutan had gegeten, dus daar ging ik voor de laatste keer op de fiets. Het links fietsen en goed voorsorteren voor de stoplichten gaat eindelijk, na 6 weken, vanzelf zonder al te veel te hoeven nadenken..De mevrouw van het fruitkraampje vond me zo lief dat ik een dubbele berg voor de prijs van één kreeg..Heel vriendelijk maar dit ging ik nooit op krijgen voordat we naar Zandery zouden vertrekken… Om 13.30 was het dan echt tijd om van al die lieve Fanna’s afscheid te nemen en naar het vliegveld te vertrekken. De autorit duurde superlang doordat het verschrikkelijk druk was in de stad en de wegen buiten de stad onder water gelopen waren. Op Zandery aangekomen bleek dat we vertraging hadden doordat het personeel in de file stond….typisch Surinaams??
Uiteindelijk zijn we met bijna een uur vertraging vertrokken, maar gelukkig werd dit bijna helemaal goed gemaakt.
Op Schiphol was 1x een paspoort laten zien voldoende om naar de bagageband te gaan en ook hierna werden we niet meer gecontroleerd. Inmiddels ben ik weer thuis in Den Oever en langzaam aan de temperatuur aan het wennen. Suriname was wederom een bijzonder mooie ervaring, waar hopelijk nog een vervolg van komt, maar daarover later meer in een laatste verhaal.
Brassa’s vanuit Nederland (dat klinkt gek)!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
