No spang..Alles komt goed

Hallo mi gudu’s


Fawaka? Hier alles goed, alleen het weer werkt een beetje tegen. De grote regentijd schijnt namelijk begonnen te zijn. Zon wordt steeds vaker afgewisseld met regenbuien die steeds langer lijken te duren. Maar verder is en blijft het elke dag weer genieten. 


De afgelopen week er is eigenlijk niet zoveel bijzonders gebeurd. Wel zijn er verschillende mensen vertrokken, wat gepaard ging met de nodige afscheidsfeestjes. Zo hebben we een bakabana(gebakken bananen)avond gehad en zijn we met een grote groep heerlijk uit eten geweest.

Ik heb met nog 3 meisjes de Paramaribo Zoo bezocht. Toen we op de fiets zaten richting de Zoo zei Eline als grapje dat het waarschijnlijk meer op een kinderboerderij zou lijken. Eenmaal aangekomen, entree te hebben betaald en onze fietsen dubbel op slot te hebben gezet begon onze wandeling door de dierentuin. En wat zagen we als eerst: schapen, geiten, kippen, ganzen, duiven, eenden, pauwen, kalkoenen en konijnen..kreeg Eline toch gelijk..
Hoe verder we liepen hoe minder het uiteindelijk op een kinderboerderij leek. Wel erg triest om te zien hoe klein de hokjes zijn waar de dieren in leven..zie de foto’s..

Zondag en maandag zijn we eindelijk, na het 2x te hebben verschoven, naar Colakreek geweest. We kwamen daar om 20.00 aan. Toen we met de auto voor de receptie stonden en het bordje ‘sorry, we’re closed’ zagen, bekroop me het gevoel dat het nu alsnog niet door zou gaan. Na meerdere keren te hebben aangeklopt kwam de opzichter de deur open doen en stond hij ons te woord. Het bleek dat het huisje dat we hadden gehuurd niet schoon was gemaakt en dat de schoonmaakploeg al naar huis was..
Maar..omdat wij de enige gasten op dat moment op het park waren, kregen we een gratis upgrade naar een vakantiehuisje (lees:200SRD duurder dan wij hadden betaald). Het huisje beschikte over 2 slaapkamers met airco, een eigen badkamer met apart toilet, een keuken met alles erop en eraan en een ruime veranda met picknicktafel en plaats voor hangmatten. Misschien heeft het zo moeten zijn, wie zal het zeggen ;-). Ik zei vol blijdschap dat er godzijdank ook geen muggen zaten, maar ‘s ochtends was goed te zien op welke kan van m’n gezicht ik had gelegen, want op mijn andere wang zitten nu 4 muggenbeten, inclusief nog 1 boven m’n oog...De volgende dag zijn we nog even op Colakreek gebleven, maar de donkere wolken hebben ons toch doen besluiten om niet te laat weg te gaan. Vervolgens zijn we nog even naar Domburg geweest, een plaatsje aan het water waar veel zeilboten vertoeven. Al met al waren het 2 heerlijke dagen.

Ook heb ik een gesprek gehad met een vrouw die hier in Suriname een bemiddelingsbureau heeft en veel mensen kent die in het onderwijs werkzaam zijn, op wat voor manier dan ook. Ook beschikt zij over connecties met het Minov (Ministerie van Onderwijs en Volksgezondheid). Zij heeft me breder laten kijken en kwam met allerlei aanvullende ideeën voor me. Zo is er op veel Surinaamse scholen Naschoolse opvang, maar dat is het dan ook. Er bestaat geen concreet plan wat de rol is van de leerkrachten en begeleiders op deze naschoolse opvang en hoe de uren die de kinderen hier verblijven, op een nuttige manier worden ingevuld. Ook gaat er in het nieuwe schooljaar een project van start waarin wordt gekeken hoe ICT ingezet kan worden in het Surinaams onderwijs en welke mogelijkheden er zijn. Dus het zou best kunnen dat ik, als ik hier een jaar naartoe zou gaan, niet fulltime voor de klas zal gaan staan, maar me inzet voor allerlei onderwijsprojecten. Hoe leerzaam zal dat zijn!
Een dag na het gesprek werd ik door dezelfde vrouw gebeld dat BSO (Bureau Speciaal Onderwijs) graag een sollicitatiebrief van mij tegemoet wil zien, nadat mijn CV naar hun is opgestuurd. Kortom: er loopt dus van alles, maar er is nog niets concreets uit gekomen.

De twijfel of het überhaupt nog gaat lukken de laatste 1,5 week begint toe te nemen. Alles gaat hier zo ontzettend traag, om moedeloos van te worden. Ik heb gisteren met een meisje gesproken die hier ook in het onderwijs werkt en zij heeft me verzekerd dat het geen probleem is wanneer de werkgeversverklaring, die nodig is voor de aanvraag van het werkvisum, per mail vanuit Suriname naar Nederland wordt opgestuurd. Dit stelt me wel weer een beetje gerust.
Morgen zal ik 2 gesprekken hebben en op 23 ook nog 1. Het laatste gesprek is op een Surinaamse particuliere school waar op dit moment een meisje uit NL voor een jaar werkt, maar aan het einde van het schooljaar weer terug naar NL zal gaan. Wellicht dat hier iets vrij zal komen. Fingers crossed dat het goed gaat komen. Want als ik iets nu zeker weet, is dat ik sowieso dit alles door wil zetten. Ik ben nog zekerder van mijn zaak geworden dan ik was en zie er nu al tegenop om over 12 dagen terug naar huis te gaan.

Mijn laatste trip zal aankomende zaterdag en zondag zijn. Hierover de volgende keer meer..

Bosi’s en brassa’s uit SU!